Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka. Zadaniem Metody Ruchu Rozwijającego jest rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu.
Głównym założeniem MDS jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter i znaków matematycznych.
Gimnastyka mózgu- to program rozwoju ruchowego, ukierunkowany na łatwe uczenie się dzieci i na stymulowanie ich rozwoju. To także program aktywizacji układu nerwowego i uwalniania od stresu. Zaletą tej metody jest to, iż jej stosowanie wcale nie jest ani praco-, ani czasochłonne.
To metoda w której, dzieci rytmizują słowa, poprzez układanie do nich melodii. Ćwiczący klaszczą, tupią, skaczą do muzyki, a także same tworzą muzykę przy pomocy instrumentów. Kastaniety, bongosy, kołatki, pudełka, grzechotki, talerze – wykorzystywane są instrumenty, którymi łatwo wystukiwać rytm. Orff zalecał również „instrumentalizowanie” ciała. Stąd tupanie, pstrykanie, stukanie.
Ćwiczenia tworzą pięć bloków tematycznych, których zadaniem jest zbudowanie świadomości własnego ciała, ciężaru i czasu, przestrzeni, rozwijanie płynności ruchu, a także adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera lub grupy.
Polega na powierzaniu dzieciom i młodzieży konkretnych zadań, których wykonywanie prowadzi do konstruktywnych zmian ich zachowań i postaw pożądanych z wychowawczego punktu widzenia, także do wzbogacenia ich wiedzy i doświadczenia w określonej dziedzinie działalności.
Myślą przewodnią Dziecięcej matematyki Gruszczyk- Kolczyńskiej jest wtopienie edukacji matematycznej w proces wspomagania rozwoju umysłowego”. Edukacja matematyczna dzieci musi być połączona z intensywnym rozwojem myślenia z kształtowaniem odporności emocjonalnej oraz z ćwiczeniem pewnych umiejętności matematycznych.
Źródłem inspiracji metody Klanzy była pedagogika zabawy. Czy są gdzieś na świecie dzieci, które nie lubią się bawić? Chyba nie. Zabawa jest podstawową formą działalności i aktywności dzieci, a poprzez zabawę dzieci poznają i odkrywają świat, lepiej poznają siebie i innych, doświadczają, uczą się, komunikują się, odczuwają i przeżywają.
To rodzaj gimnastyki rytmicznej, twórczej, polegającej na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu. To specyficzna metoda prowadzenia zajęć wychowania fizycznego z dziećmi. Bazuje na naturalnym, zrytmizowanym i ekspresyjnym ruchu.
Dzieci aktywnie słuchają, to znaczy do słuchanego utworu wykonują proste ruchy, gesty, pląsy proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane